فرهنگ و هنر



معماری مجموعه فرهنگی- تفریحی

مرکز فرهنگی- تفریحی همان طور که از اسم آن پیداست به مجموعه فعالیت هایی اطلاق می شود که در رابطه با فرهنگ قومی و جهانی و گذران اوقات فراغت در یک مکان و فضای خاص انجام می پذیرد. این گونه مراکز به عنوان وسیله ای در جهت پیوند و ارتقاء مناسب ویژگی های فرهنگ منطقه ای و جهانی و رفع نیازهای روحی و روانی به خدمت گمارده می شوند و همچنین به عنوان واسطه و پلی برای نفوذ بستر های اندیشه به اعماق جامعه در نتیجه توسعه و ارتقاء جامعه به شمار می روند .خصوصیات معماری این مراکز نقش حیاتی در روند انجام صحیح فعالیت ایفا می کند و اغلب از ویژگی های مشابهی برخوردار هستند و لازم است با توجه به عوامل گوناگون محیطی ، اقلیمی ، منطقه ای و . نسبت به سازماندهی فضایی آن اقدام نمود.

2-2-3- فضاهای مجموعه فرهنگی- تفریحی:

الف) کتابخانه:

کتابخانه یعنی خاطره آدمی ، ترکیبی از متون و اندیشه ، گونه ای در هم شدن زندگی اندیشمندانه دوران با زندگی هر روزه ، در ژرفای سکوت حاکم بر کتابخانه همه همه ای پنهان است.

 

یکی از کار کردهای اصلی کتابخانه پنهان کردن است . کتابخانه به ظاهر مکانی است برای یافتن و خواندن کتاب ، اما نقش اساسی آن پنهان کاری است . کتاب پنهان موجه اشتیاق است . رنسانس با کشف دست خط های کهن در این معابر نهان گر آغاز شده اما هنوز چون سده های میانه حق استفاده از کتابخانه امتیاز جویندگان دانش است.

کتابخانه به منظور حفظ و نگهداری دانش ، اطلاعات و یافته های بشری ایجاد می شود و به مانند یک کتاب بزرگتر ابزار نگهداری و انتقال اطلاعات از نسلی به نسل دیگر و یا به نسل خویش می باشد.

از مهم ترین عوامل موثر بر شکل ساختمان کتابخانه ها ، مسئله ارتباط بین عناصر اصلی جای گرفته از ساختمان کتابخانه و به ویژه فضاهای مختص به مخازن کتاب و مطالعه آن هاست.

در کتابخانه های کوچک از شکل به خصوصی استفاده نمی شود و معمولا چگونگی فعالیت بخش های مختلف و نحوه استقرار آن ها در یک نقشه ی آزاد و ضرورت استفاده از نور طبیعی ( از دیوار ها و یا سقف ) شکل ساختمان را تعیین می کند.

ب) گالری ها:

تصویر ، باز داشتن حرکت و تداوم س است در موزه با مفهوم حرکت ـ تصویر رو در روییم ارجاع پی در پی از واقعه ای به واقعه دیگر ، گذر از مرحله ای به مرحله دیگر ، تلفیق و شکستن سیر خطی زمان . هر کدام از اجزاء در حکم جمله ای هستند از کل متن مانند قاعده های زبان که امکان می دهند تا ترکیبی از واژگان همچون یک جمله شکل بگیرند.

در گالری با مفهوم س ـ حرکت رو در روییم ، هیچ راهرو یا پله ای نباید حرکت سیال در منطقه گالری را محدود کند .

در گالری ها ترتیب و آرایش آزاد اشیاء نمایش به فضایی سه بعدی گرایش دارند و به نوعی معماری انعطاف پذیری می رسند . در هر نمایشگاه موقت ، یک سری اتفاقات بسیار متفاوت روی می دهد که نیازمند تغییرات سریع و استفاده از امکانات موجود است .

تنها راه حل ممکن در هدایت حداکثر انعطاف پذیری است و ب خلاف موزه که می باید در محیط طبیعی خود کاملا ایزوله باشد. این ساختمان نیازمند ارتباط با محیط خارج و دسترسی به نور آفتاب است.

سبک معماری گالری ها و موزه ها عامل مهمی در جهت تحقق اهداف آن به شمار می رود . به این ترتیب لازم است در هنگام شکل گیری ساختمان نمایشگاه ها ، از مفاهیم عملکردی فراتر رفته و تغییر ها و افکاری را مطرح کنیم که با ارزش های زیبا شناختی هماهنگی داشته باشد به عبارت دیگر سبک بدون چهره معماری گالری ها که ناشی از تاکید بیش از حد بر خصوصیات عملکردی باشد می تواند سیمای آن را به یک انبار تبدیل کند و افراط در فرم نیز سبب به وجود آمدن اشکال تخیلی و نامناسب می گردد . تاکید بر این موضوع فرم های ساده هندسی می شود که در استفاده اقتصادی از فضاهای داخلی کارائی دارند . در این شرایط با افزایش تنوع محتوی و عملکرد نمایشگاه سبک ساختمانی خنثی تر نیز خواهد بود که در نمایش آثار موثر است.

 

ج) فضاهای نمایشی:

سینما و تئاتر عالم خیال هستند . عجیب ترین تباین ها و تفاوت ها با سرعت از مقابل دیدگان ما می گذرد آن چنان که در خواب هایمان . سینما در بیداری به این ها فائق می آید . هیچ خواب و خیالی غیر قابل دسترس و بی اساس نخواهد بود . گذشته می تواند نمایش شود فاصله هائی که زمان را تضعیف می کنند از میان می روند . فضاهای غالباً در ارتباط با سایر فعالیت های همجوار از یکدیگر تاثیر می گیرند . این فضا ها در مجاورت خدمات فرهنگی از موقعیت ویژه ای برخوردار هستند و در عین همجواری نیاز به تفکیک دارند . لازم است تا ضمن ایجاد هماهنگی لازم با سایر فعالیت های مجاور ، نحوه دسترسی به محل فضای نمایش مورد توجه قرار گیرد . حتی الامکان بهتر است فضاهای نمایشی از دسترس مستقیم با شبکه ارتباطی برخوردار بوده و از این لحاظ بیشتر از یک بر آزاد داشته باشند . چنین کیفیتی در ترتیب ورودی ها و خروجی ها ، انتظام فضایی ، کنترل نظم ، استفاده بهتر از سطوح طبقات ، اطفاء حریق ، نمود بهتر سالن و بهره بیشتر اقتصادی می تواند موثر باشد .

د) فضاهای آموزشی:

نقش آموزشی مراکز فرهنگی در ارتباط با استفاده کنندگان از اهمیت ویژه ای برخوردار است از این لحاظ فعالیت های فرهنگی به گونه ای در جهت حفظ وتداوم سواد عمومی جامعه و جلوگیری از بازگشت به بیسوادی موثر است . این مراکز باید فضای مورد نیاز برای آموزش فردی و گروهی جلسات کار آموزی و سخنرانی را متناسب با موقعیت شهری فراهم سازند .

فضاهای آموزشی در ارتباط با کل مجموعه کار می کنند و شامل بخش های متنوعی که به نوعی در ارتباط با هر سه بخش مذکور هستند می باشد . برای آموزش نظری هنر های نمایشی و تجسمی و . نیاز به کلاس ها و کارگاه هایی هست که خود بخش قابل توجهی از مجموعه را به خود اختصاص می دهد . موقعیت این فضا ها باید به گونه ای باشد که به آسانی قابل دسترسی بوده و با سایر فضاهای تولیدی و نمایشی تداخل نداشته باشد بهتر است ورودی مستقلی برای این مجموعه درنظر گرفته شود . معماری فضاهای آموزشی به دلیل کثرت اتاق ها و فعالیت ها می تواند به صورت کاملا خنثی و به صورت زمینه ای برای تظاهر احجام اصلی ساختمان به کار رود .

ه) فضاهای اداری:

بخش اداری سازمان دهنده و برنامه ریز کل مجموعه می باشد. با توجه به چارت سازمانی اداره مجموعه تعداد اتاق ها تعیین می گردد. معماری این بخش نیز مانند فضاهای آموزشی به صورت زمینه و خنثی در کل مجموعه تظاهر می کند.

 

 

 

ی) فضاهای تفریحی:

این بخش از مجموعه بعنوان مکمل مجموعه ایفای نقش کرده و شامل بخش های متنوعی است که معماری آن باید به صورت پویا و جذاب در کل مجموعه خود نمایی کند.

انجام پایان نامه معماری

انجام پروپوزال معماری


مجموعه فرهنگی- تفریحی

مجموعه فرهنگی- تفریحی مکانی فرهنگی- فراغتی است. در زندگی های امروزی که همگان درگیر فعالیت های شغلی در محیطی محدود و شهری می باشند، آرامش و استراحت جسم و جان بسیار ضروری است. البته این حداقل رسیدگی به انسان ها است و در این راستا تربیت و شکوفایی اندیشه ها و استعدادها جایگاه ویژه ای دارد. از این رو است که مجموعه فرهنگی- تفریحی به منظور پرورش ذوق و استعداد افراد خصوصاً جوانان و نوجوانان و محلی برای تغذیه روانی شهروندان در محیطی هنری و همچنین توسعه و نشر ابعاد هنر در زندگی افراد و شناساندن ابعاد گوناگون زندگی بنا می شود. این مجموعه شامل فضاهای مختلف که در ابعاد مختلف فرهنگی تأثیر گذار بوده و همچنین در کنار آن نیازهای تفریحی را برآورده می سازد و شامل سینما، تئاتر، نمایشگاه های هنری و کتابخانه با عنوان عناصر فرهنگی و فضاهایی از قبیل رستوران، کافه تریا، فضاهای بازی و . با عنوان عناصر تفریحی می- باشد.

طراحی مجموعه فرهنگی تفریحی


ﺗﻤﺪن اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن

در ﺑﺮرﺳﻲ ﻓﺮﻫﻨ و ﺗﻤﺪن اﻳﺮان ﺑﺎﺳﺘﺎن ﻣﻲ ﺗﻮان آن را ﺑﻪ دو ﺑﺨﺶ ﻳـﺎ ﻣﻘﻄـﻊ ﻣﻬـﻢ ﺗﻘـﺴﻴﻢ ﻧﻤﻮد . ﻣﻘﻄﻊ اول ﺷﺎﻣﻞ دوره ای اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ اﻗﻮام ﺑﻮﻣﻲ از ﻨﺪﻳﻦ ﻫﺰار ﺳﺎل ﻴﺶ از ورود اﻗﻮام ﻣﻬﺎﺟﺮ آرﻳﺎﻳﻲ در ﺣﻮزه ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﻓﻼت اﻳﺮان زﻧﺪﻲ  ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ و در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺮاﻛﻨﺪه ای ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺔ ﺳﻴﻠﻚ (ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﻲ ﻛﺎﺷﺎن) ﺗﺔ ﺣـﺴﻨﻠﻮ  ( ﺟﻨـﻮب ﻏﺮﺑـﻲ درﻳﺎـﺔ اروﻣﻴﻪ ) ، (ﻣﺎرﻟﻴﻚ) ﻴﻼن ، ﺷﻬﺮ ﺳﻮﺧﺘﻪ ( ﺟﻨﻮب زاﺑﻞ) ، ﻟﺮﺳﺘﺎن، ﺗﻪ ﺣﺼﺎر داﻣﻐﺎن، اﻣﻠﺶ ،ﺧﻮروﻳﻦ و. ﺎﻳﻪ ﻫﺎی ﺗﻤﺪﻧﻲ ﺧﻮد را ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎدﻧﺪ. ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ و ﻣﺘﻤـﺪن ﺗـﺮﻳﻦ اﻳـﻦ اﻗـﻮام، اﻳﻼﻣﻴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ در ﻛﻨﺎر رود ﻛﺎرون ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺎدﺷﺎﻫﻲ را در 3000 ﺳﺎل ﻴﺶ از ﻣﻴﻼد ﺑﻨﺎ ﻛﺮدﻧﺪ . اﻳﻼﻣﻴﺎن ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺠﺎورت ﺑﺎ ﺗﻤﺪن ﺑﻴﻦ اﻟﻨﻬـﺮﻳﻦ، ﻫﻤـﻮاره در ﺗﻘﺎﺑـﻞ و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻓﺮﻫﻨﻲ، ﺳﻴﺎﺳﻲ، اﻗﺘﺼﺎدی و ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺑﺎ ﺣﻜﻮﻣـﺖﻫـﺎی ﺑـﻴﻦ اﻟﻨﻬـﺮﻳﻦ (ﺳـﻮﻣﺮﻳﺎن و ﺑﺎﺑﻠﻴﺎن) ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ در ﻧﺘﻴﺠﺔ اﻳﻦ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﺧﻲ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻓﺮﻫﻨﻲ و ﻫﻨﺮی ﺑﻴﻦ  اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ در ﺣﺪود ﻣﺮزﻫﺎی اﻳﻼم ﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ. ﻣﻘﻄﻊ دوم از ﺣﺪود اواﻳﻞ ﻫﺰارة دوم پ . م ﺑـﺎ ورود اﻗـﻮام ﺎدرﻧـﺸﻴﻦ و ﺑﻴﺎﺑـﺎﻧﺮد آرﻳﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻓﻼت اﻳﺮان آﻏـﺎز ﻣـﻲ ﺷـﻮد . در ﻧﺘﻴﺠـﺔ ﺣـﻮادث ﻣﺨﺘﻠﻔـﻲ ﻧﻈﻴـﺮ ﻓـﺸﺎر اﻗـﻮام زردﻮﺳﺖ ﺷﻤﺎﻟﻲ، زﻳﺎد ﺷﺪن ﺟﻤﻌﻴﺖ و ﻗﺒﺎﻳﻞ، ﺳﺮد ﺷﺪن ﻧﺎﻬﺎﻧﻲ ﻫﻮا و ﺧﺸﻚ ﺷـﺪن ﺮاﺎه ﻫﺎ، ﻧاد ﺳﻔﻴﺪ ﻮﺳﺖ آرﻳﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻳﺎﻓﺘﻦ  ﺮاﺎه ﻫﺎی ﺗﺎزه از دو ﺳﻤﺖ ﺷﺮق و ﻏﺮب درﻳﺎی ﺧﺰر ﺑﻪ داﺧﻞ ﻓﻼت اﻳﺮان آﻣﺪﻧﺪ و در ﻧﻮاﺣﻲ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺳﺘﺮآﺑﺎد، ﻣﺮﻛﺰ و ﺷﻤﺎل ﻏﺮﺑﻲ اﻳﺮان (ﺣﺪود اﺻﻔﻬﺎن، ﻫﻤﺪان، ﻛﺮدﺳﺘﺎن ﺗﺎ آذرﺑﺎﻳﺠﺎن)  و ﺟﻨﻮب و ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﻲ اﻳﺮان  ﻗﺴﻤﺘﻲ از (ﻛﺮﻣﺎن، ﻓﺎرس و ﺧﻮزﺳﺘﺎن) ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻧﺪ . اﻳﺮاﻧﻴـﺎن در ﺑـﺪو ورود ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻗﻮام ﺑﻮﻣﻲ ﻓﻼت اﻳﺮان دﺷﻤﻦ ﺳﺮﺳﺨﺘﻲ ﻮن آﺷﻮرﻳﺎن را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد داﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ از ﻨﺪ ﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎی ﻏﺮﺑﻲ اﻳﺮان ﺣﻤﻠﻪ  ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ  . در ﺣﺪود ﺳﺪة ﻧﻬـﻢ پ.م در ﻏﺮب اﻳﺮان ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻣﺎد ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰﻳﺖ ﻫﻤﺘﺎﻧﻪ (ﻫﻤﺪان)  ﺎﻳﻪ ﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪ و ﻃﻲ ﻳﻜﺼﺪ و ﻨﺠﺎه ﺳﺎل ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺧﻮد ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺿﻤﻦ ﺷﻜﺴﺖ دوﻟﺖ آﺷـﻮر ﻣﺮزﻫـﺎی ﺧﻮد را ﺗﺎ ﺣﺪود آﺳﻴﺎی ﺻﻐﻴﺮ ﺴﺘﺮش دﻫﻨﺪ. اﻧﺪﻛﻲ ﺑﻌﺪ ﺳﻠﺴﺔ ﺎدﺷﺎﻫﻲ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ در ﺳﺎل 605  ق.م در ﺧﻄﻪ ﺟﻨﻮﺑﻲ اﻳﺮان ﻗﺪرت ﻣﻲﻴﺮد و ﺲ از ﺷﻜﺴﺖ ﻣﺎدﻫﺎ در ﺳـﺎل 550 ق.م ﻗﻠﻤﺮوی ﺧﻮد را از درة ﺳﻨﺪ و ﻓﻼت ﺎﻣﻴﺮ ﺗﺎ ﺧﺎک ﺳﻮرﻳﻪ و ﻣـﺼﺮ و ﻳﻮﻧـﺎن ﺴﺘﺮش ﻣﻲ دﻫﺪ. ﻗﻠﻤﺮوی ﺑﺰرگ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ و ﺣﻀﻮر اﻗﻮام ﻧﺎﻣﺘﺠﺎﻧﺲ از ﻟﺤﺎظ زﺑﺎن و ﻓﺮﻫﻨ و ﺮاﻛﻨﺪﻲ و ﺷﻮرش ﻫـﺎی اﺳـﺘﻘﻼل ﻃﻠﺒﺎﻧـﻪ ﻬـﺎﻫﻲ ﺑﺮﺧـﻲ از آنﻫـﺎ زﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎی زوال و اﻧﻘﺮاض اﻳﻦ ﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ را ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺪوﻧﻴﺎن ﻣﻬﻴﺎ ﻛﺮد.

اﺳﻜﻨﺪر ﻣﻘﺪوﻧﻲ ﺲ از ﻓﺘﺢ ﻳﻮﻧﺎن ﻃﻲ ﺳﻪ ﺟﻨ ﻴﺎﻲ در ﺳـﺎل 330  ق. م ﺳﻠـﺴﻠﺔ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻴﺎن را ﻓﺮو رﻳﺨﺖ و ﺳﺮاﺳﺮ اﻳﺮان را ﺑﻪ زﻳﺮ ﺳﻴﻄﺮة ﺧﻮد درآورد . اﻳـﺮان ـﺲ از ﻣﺮگ زودﻫﻨﺎم اﺳﻜﻨﺪر در  323  ق .م زﻳﺮ ﺳﻠﻄﺔ ﺳﻠﻮﻛﻮس، ﻳﻜﻲ از ﺳﺮداران ارﺷـﺪ او ﻗﺮار ﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﻧﺘﻴﺠﺔ آن دوﻟﺖ ﺳﻠﻮﻛﻴﺎن و دوران ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ ﻣﺄﺑﻲ در اﻳﺮان ﻣﺴﺘﻘﺮ و ﺑـﻴﺶ از ﻳﻚ و ﻧﻴﻢ ﻗﺮن دوام ﻳﺎﻓﺖ. در اﻳﻦ دوره اﻳﺮان و ﻳﻮﻧـﺎن در ارﺗﺒـﺎط ﻣـﺴﺘﻘﻴﻢ ﻓﺮﻫﻨـﻲ و ﻫﻨﺮی ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﺮ ﻗﺮار ﻣﻲ ﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮات آن در ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻫﻨﺮی اﻳﺮان در آن دوره  ﺑﻪ ﺟﺎی ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ.

از ﺣﺪود 250ق . م اﺷﻜﺎﻧﻴﺎن -ﺎرﺗﻴﺎن- ﻛﻪ ﻗﻮﻣﻲ ﺳﺎﻛﻦ اﺳﺘ ﻫﺎی واﻗـﻊ در ﻓﺎﺻـﻠﺔ درﻳﺎی ﺧﺰر و درﻳﺎﺔ آرال ﺑﻮدﻧﺪ، و ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﺎدرﻧـﺸﻴﻨﻲ زﻧـﺪﻲ ﻣـﻲ ﻛﺮدﻧـﺪ، ﻗـﻮت ﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮ اﻳﺎﻻﺗﻲ از ﺷﻤﺎل و ﻣﺸﺮق اﻳﺮان دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ، و ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺑﺮاﻧـﺪاﺧﺘﻦ دوﻟـﺖ ﺳﻠﻮﻛﻲ رو ﺑﻪ ﻣﺮﻛﺰ و ﻣﻐﺮب اﻳﺮان ﺬاردﻧﺪ، و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﺎ ﺲ راﻧﺪن ﺳﻠﻮﻛﻴﺎن ﺑـﻪ ﺳـﻮی ﺑﻴﻦ  اﻟﻨﻬﺮﻳﻦ و ﺳﻮرﻳﻪ، و ﺗﺼﺮف ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺧﺎک اﻳﺮان، ﺎدﺷﺎﻫﻲ ﺑﺰرگ اﺷﻜﺎﻧﻲ را در ﺣﺪود 160 ق.م و ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻲ ﻣﻬﺮداد اول ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻛﺮدﻧﺪ. اﺷـﻜﺎﻧﻴﺎن ﻃـﻲ دوران ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ  ﺗﺪرﻳﺞ ﻓﺮﻫﻨ و ﻫﻨﺮ ﻳﻮﻧﺎﻧﻲ را ﻣﺤﺪود و وﻳﻲ ﻫﺎی ﻫﻨﺮ ﻫﺨﺎﻣﻨﺸﻲ را اﺣﻴﺎ ﻛﺮدﻧﺪ. ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ اردﺷﻴﺮ ﺑﺎﺑﻜﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻈﻬﺮ آرﻣﺎن ﻫﺎ و ﻋﺎﻟﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘﺔ اﻳﺮاﻧﻴﺎن، ﻳﻌﻨـﻲ اﺳﺘﻘﻼل و ﺑﺎزﺸﺖ ﺑﻪ ﻫﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ، از ﺧﻄﺔ ﻓﺎرس ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ و ﺑﺮ اردوان ﻨﺠﻢ آﺧـﺮﻳﻦﺎدﺷﺎه اﺷﻜﺎﻧﻲ ﻏﻠﺒﻪ ﻳﺎﻓﺖ  و ﺳﻠﺴﻠﺔ ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎن را در ﺗﺎرﻳﺦ 226 ﻣﻴﻼدی ﺑﻨﺎ ﻧﻬﺎد ﻛـﻪ ﺗـﺎ641 ﻣﻴﻼدی ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺎ زﻣﺎن ﻴﺮوزی اﻋﺮاب ﺑـﺮ اﻳﺮاﻧﻴـﺎن در ﺟﻨـ ﻧﻬﺎوﻧـﺪ اداﻣـﻪ ﻳﺎﻓـﺖ . ﺳﺎﺳﺎﻧﻴﺎن ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺗﻤﺎم ﺑﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻬﻨﺎوری از ﺳﻮرﻳﻪ ﺗـﺎ ﺷـﻤﺎلﻏﺮﺑـﻲ ﻫﻨـﺪ ﺣﻜﻤﺮاﻧـﻲ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ؛ در ﺣﺎﻟﻲﻛﻪ ﻣﺮزﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨـﻲ و ﻫﻨـﺮی را ﺗـﺎ ﻓﻮاﺻـﻠﻲ دورﺗـﺮ از ﻣﺮزﻫـﺎی ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﻛﺸﻮر از ﺟﻤﻠﻪ آﺳﻴﺎی ﻣﻴﺎﻧﻪ، ﻴﻦ و ﺑﻴﺰاﻧﺲ ﺴﺘﺮش دادﻧﺪ.» 

پایان نامه معماری داخلی


نفوذ فرهنگ و هنر غرب درایران

در نیمه ی اول سده ی سیزدهم هجری، با بازگشت دانش جویانی که به فرمان امیرعباس میرزا نایب‌السلطنه به اروپا اعزام شده بودند، آشنایی ایران با فرهنگ مغرب‌زمین آغاز شد و هرچه این روابط بیش تر می‌شد، نفوذ فرهنگ و هنر غرب درایران رو به فزونی می‌رفت، و بدین وسیله جنبش بزرگی در همه ی شئون اجتماعی ایران پدید می‌آمد. شماری از علاقمندان به هنر نمایش به تدریج به نوشتن نمایش نامه‌هایی به سبک اروپایی آغاز کردند و این درست هم زمان با فترت تعزیه و پیشرفت تقلید یا نمایش نامه‌های شادی‌آور در ایران بود. نخستین تالار نمایشی که به سبک اروپایی در ایران ساخته شد تالار مدرسه ی دارالفنون است که به فرمان ناصرالدین‌شاه پس از بازگشت دانش جویان اعزامی به اروپا بنا نهاده شد و ترجمه ی نمایش نامه­ی (Misanthrope) مولیر به نام گزارش مردم گریز» در آن به نمایش درآمد.

ظاهرن میرزا ملکم‌خان» باید نخستین کسی باشد که نمایش نامه ‌هایی به زبان فارسی و به شیوه ی ‌اروپایی نوشته است، بخشی ازاین نمایش نامه ‌ها درسال ۱۳۲٦ قمری دررومه ی اتحاد تبریز به چاپ رسیده و مجموعه کامل آنها درسال 1340 قمری در برلن منتشر شده است. و نیز می‌توان گفت که ترجمه ی میرزا جعفر قراچه‌داغی از مجموعه ی آثار نمایشی میرزا فتحعلی‌زاده از جمله نخستین ترجمه است که در زمینه ی نمایش نامه شده است. این مجموعه شامل هفت نمایش نامه است که در سال ۱۲۹۱ قمری چاپ و منتشر شد.

از آن پس به تدریج مؤسسه های نمایشی کوچکی در ایران دایر شد و نخستین آن ها شرکت نمایشی فرهنگ» است که با همکاری گروهی از فضلا تشکیل شد. اغلب اشخاصی که به تأسیس چنین گروه هایی اقدام می‌کردند مردمی فاضل و روشنفکر بودند. این گروه ها معمولاً نمایش نامه‌ های خود را در باغ های بزرگ تهران مثل پارک اتابک» بر روی صحنه می‌آوردند.

یکی دیگر از مؤسسه های تئاتری ایران سازمانی بود به نام تئاتر ملی» که به وسیله ی شماری از سرشناسان مملکت تشکیل شد و اغلب نمایش نامه‌های مولیر را اجرا می‌کرد. در حدود سال ۱۳۳۱ قمری در برخی از رومه ‌ها عده‌ای از تئاتر شناسان مقاله های انتقادی می‌نوشتند و هنرمندان را تشویق می‌کردند، و این خود دلیل توجه تدریجی مردم آن روزگار است به کار تئاتر.

پس از بازگشت سیدعلی نصر از اروپا گروه دیگری به اسم کمدی ایران» با اجازه ی رسمی وزارت معارف ایجاد شد. این مؤسسه در حقیقت نخستین مؤسسه تئاتری است که با اصول صحیح آغاز به کار کرد و توجه مردم را به تئاتر جدید جلب نمود، کمدی ایران» هر ماه دوبار در تالار گراند هتل» نمایش می‌داد و سرانجام موفق شد پای ن را که تا آن زمان جسارت ورود به صحنه را نداشتند بر روی صحنه باز کند و این خود توفیقی بزرگ در پیش برد تئاتر ایران بود.

پس از جنگ بین‌الملل اول (۱۸- ۱۹۱۴) گروهی از هنرمندان تئاتر از روسیه و قفقاز به ایران آمدند و با هنرنمایی خود در صحنه ی تئاتر ایران، موجب شدند که مترجمان آثار نمایشی، به ترجمه نمایش نامه‌های ترکی و روسی راغب شوند و ازین رهگذر نمایش نامه‌هایی چند بر گنجینه ی ادب نمایشی ایران افزوده شود، لیکن با تمام کوششی که در این دوره برای بالا بردن سطح فکر عمومی و ترغیب مردم به کار تئاتر و بسط دامنه­ی آن می‌شد، هنوز مردم این هنر را به چشم دلقک‌بازی» می‌نگریستند و هنرپیشگان و علاقمندان تئاتر را تحقیر می‌کردند، ازین رو صحنه‌های تئاتر بیش تر به دست هنرمندان خارجی و ارمنی اداره می‌شد.

درسال ۱۳۰۳ هجری شمسی تئاتر دیگری به نام کمدی اخوان» به سرپرستی محمود ظهیرالدینی که یکی از هنرمندان برجسته ی کمدی ایران» بود تأسیس شد، این گروه تا هنگام مرگ محمود ظهیرالدینی، که به مرض سل درگذشت، به کار خود ادامه داد. در سال ۱۳۰۵ شمسی جامعه باربد» به کوشش اسماعیل مهرتاش در تهران تأسیس شد و در سال ۱۳۰۸ شمسی استودیویی به نام سیروس» در تهران آغاز به کار کرد و سپس تئاتر دایمی نکیسا» درسال ۱۳۰۹ شمسی تأسیس شد. در همین سال ها بود که در رشت و مشهد و برحی از شهرهای بزرگ ایران نمایش نامه‌هایی به وسیله عده‌ای از آماتورهای علاقمند بر روی صحنه می‌آمد. مقارن همین احوال استودیو درام کرمانشاهی» آغاز به کار کرد. این نخستین تئاتری بود که از لحاظ تکنیک صحنه و دکوراسیون در تئاتر ایران تحول ایجاد کرد. این استودیو» برای نخستین‌بار در ایران کلاسی برای تربیت هنرپیشه تأسیس کرد. از سال ۱۳۱۲ تا سال ۱۳۱۷ تئاتر ایران‌ کاری از پیش نبرد و در حقیقت دچار فترت شد، فقط چند گروه موقت مثل کانون صنعتی»، تروپ پری»، ایران جوان» و کلوپ فردوسی» گاهگاهی به اجرای برحی از نمایش نامه‌ها می‌پرداختند، و یا گاهی برحی از جمعیت‌های خیریه عده‌ای هنرمند از کشورهای دیگر را دعوت می‌کردند تا به نفع آن ها نمایشی اجرا کنند، با این حال درسال ۱۳۱۵ شمسی شهرداری تهران کلاس تئاتری دایر کرد که تا چندسال پیش به کار خود ادامه می‌داد، و همچنین کانون بانوان که در سال ۱۳۱۴ شمسی تأسیس شد گاهی نمایش هایی ترتیب می‌داد و بر روی صحنه می‌آورد.

در سال ۱۳۱۸ شمسی سازمان پرورش افکار» تشکیل شد و در آن سازمان اداره‌ای به نام اداره ی نمایش» ایجاد شد، و به کوشش اعضای این اداره، هنرستان هنرپیشگی» تهران در اردیبهشت‌ماه ۱۳۱۸رسمن افتتاح شد و برای نخستین‌بار در تاریخ تئاتر ایران مدرسه تئاتری بنیاد نهاده شد که برنامه ی آن به برنامه ی کنسرواتوار پاریس شباهت کامل داشت. درسال ۱۳۱۹ تئاتر تهران» به یاری سیدعلی نصر و احمد دهقان تأسیس شد که بعد ها پس از قتل احمد دهقان به نام وی تئاتر دهقان» نامیده شد. با ایجاد این تئاتر هنر نمایش ایران که مدتی در حال فترت بود جانی تازه گرفت و آرام آرام آغاز به پیشرفت کرد.

پایان نامه معماری داخلی


تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

naqibpool تجهیزات استخر و سونا ، پمپ آب و تجهیزات صنعتی و ساختمانی لوگو کمال ATTractive PICture ادمین بزرگترین مرکز پردازش جنوب کشور در شیراز وبلاگ فروشگاه اینترنتی خاص باکس به همراه کسب و کار شما فارس وبلاگ الشبکه العالمیه للاربعین المهدوی به دنبال یک زندگی جدید